Wirtualne Muzeum

Odkryj eksponaty Muzeum w wirutalnej przestrzeni

Ampułka św. Menasa

Ampułka św. Menasa to starożytne naczynie liturgiczne, które zawierało olej lub wodę święconą, używane przez chrześcijan w okresie późnego antyku i wczesnego średniowiecza. Wykonana z gliny lub metalu, była często ozdobiona wizerunkiem św. Menasa i scenami z jego życia, co świadczy o jej znaczeniu religijnym i artystycznym.

Maska terakotowa kobiety

Italia – Etruria, III w. przed Chr.

Maska przedstawia plastycznie wymodelowaną twarz młodej kobiety o dużych oczach i czarnych włosach. Na szyi ma schematycznie zaznaczony naszyjnik, a w uszach okrągłe kolczyki. Od wewnątrz maska jest wklęsła, w górnej części posiada występ do zawieszania. Glina lekko pylasta o barwie ciemnobeżowej, spod której w drobnych odpryskach przebija barwa terakoty. Maska ma charakter wotywny.

Askos

gliniany zdobiony dekoracją rytą, kultura Villanova, Italia, VIII w. p.n.e.

Służący do nalewania oliwy do lampek w formie fantastycznego zwierzęcia o głowie byka, którego pysk jest wylewem dla oliwy. Wlew oliwy ma kształt cylindryczny i osadzony jest lekko ukośnie. W górnej części naczynia posadowiono duże ucho, a całość pojemnika osadzona jest na czterech łapach. Askos w całości pokryty jest czarnym pokostem, na którym wyryto ornament sznurowy. Na szyi byk ma osiem rzędów sznurowych, tworzących szeroki naszyjnik, spięty czterema koncentrycznymi kółeczkami.